در میان دستهایت عشق پیدا میشود
زیر باران نگاهت نسترن وا میشود
با عبور واژه از گوشه لبهای تو
مهربانیهای قلب تو خوب معنا میشود . . .
بارون رو دوست دارم هنوز ، چون تو رو یادم میاره
حس میکنم پیش منی ، وقتی که بارون میباره
تا کور نگشته دیدگانم تو بیا
تا مور نخورده استخوانم تو بیا
گر آمدی و ندیدی از من چیزی
از بهر تماشای مزارم تو بیا . . .
خدایا شاهد تنهائی ام باش
بین غم ها تنها ناجی ام باش
پر پرواز من دیریست بسته
تو بگشا و در آزادی ام باش
اسیر موج های تند خشمم
تو آرام دل دریائی ام باش . . .
ز غمت پیر شدم زوق شکفتن ندارم
بخدا دوست دارم جرات گفتن ندارم !
زیبا ترین معنی دنیا لبخند یه دوسته که بی صدا بهت میگه به یادتم . . .
تقصیر هیچکس دیگه نیست ، قصه ما تموم شده
حیف همه خاطره ها ، به پای کی حروم شده . . .
اگر پنهانی از چشمم ولی در خاطرم هستی
وفا دارم به عهد خود اگر اهل وفا هستی . . .
دوست داشتن ، بهترین شکل مالکیت و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن است . . .
خوب گوش کردن را خوب بیاموزیم گاه فرصتها بسیار آهسته در میزنند . . .
اگر یک روز هیچ مشکلی سر راهم نبود ، میفهمم که راهم را اشتباه رفته ام . . .
وقتی از شادی به هوا میپری ، مواظب باش کسی زمین رو از زیر پاهات نکشه
تو مپندار که من یاد تو را خواهم برد
من بدون تو به یک پلک زدن خواهم مرد
همیشه با کسی رفاقت کن و دوست باش
که وقتی دعوات شد زورت بهش برسه و بتونی بزنیش !!!
وقتی پیر میشی ، ممکنه موهاتو از دست بدی یا امکان داره
دندون هات خراب بشه و از دست بره ، ولی زیبائیت رو از دست نمیدی
چون آدم چیزی رو که نداره ، هیچوقت از دست نمیده !!!
تو آسمون عاشقی ستاره پیدانكنی
مدیون اشكای منی اگه فراموشم كنی
بس که در تدبیر فردا مانده ایم
با همیم اما چه تنها مانده ایم
در کلاس جمع و تفریق زمان
عاشقیم اما تنها مانده ایم
اندکي آهسته تر زير اين باران بمان ، ابر را بوسيده ام تا بوسه بارانت کند
سوداي دلم قسمت هر بي سر و پا نيست
خوش باش که يک لحظه دلم از تو جدا نيست
من آن گلبرگ مغرورم که ميميرم ز بي آبي ، ولي با خفت و خواري ، پي شبنم نميگردم...
در انتظار ديدنت به دشت غم نشسته ام
رها نکن دل مرا بيا که دل شکسته ام . . .
به دريائي گرفتارم که موجش عالمي دارد
که من با دل و دريا و موجش عالمي دارم . . .
يادت هميشه سبز است در خلوت خيالم
خوبم به خوبي تو ، هرچند نپرسي حالم . . .
خاک شد هرکه بر این خاک زیست ٬ خاک چه داند که در این خاک کیست
سرانجام که باید در خاک رفت ٬ خوشا آنکه پاک آمد و پاک رفت . . .
صفائی بود دیشب با خیالت خلوت من را
ولی من باز پنهانی تو را هم آرزو کردم
دم هرچي رفيقه گرم،
کمر هرچي نا رفيقه خم،
روي هرچي بي مرامه کم،
براي دشمنات آرزوي زلزله بم
زير چشم دشمنات نم،
ايشالا نبيني غم .. . .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر