به یادت هستم بی هیچ بهانه‌ای، شاید دوست داشتن همین باشد؟!...
در این دنیا که حتی ابر، نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند، تو هم بگذر از این تنها
===============================
می‌رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی
می‌رسد روزی که تنها در کنار عکس من
نامه‌های کهنه ام را مو به مو از بر کنی
===============================
وقتی قرار شد من بیقرار تو باشم، ناگهان تو تنها قرار زندگی ام شدی!..
===============================
به یادت هستم بی هیچ بهانه‌ای، شاید دوست داشتن همین باشد؟!
===============================
یه بار دیگه بگو آره، نگو سخته چه دشواره
به پای قلب سرد تو، شدم مجنون و آواره!
===============================
گاهی خیال می‌کنم از من بریده‌ای
بهتر زمن برای دلت برگزیده‌ای
از من عبور می‌کنی و دم نمی‌زنی
تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای...!
===============================
تا قاف ترین قله‌ی هستی، سیمرغ ترین همسفرم باش
من مرغ اسیر دل دریاچه ی نورم، تا پر بکشم سوی خدا بال و پرم باش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر